Salar de uyuni

Na een paar dagen in een partyhostel in la Paz te hebben gezeten, met Joanneke en de Engelsen en Ieren van onze Inca Jungle trail groep, was het voor mijn lever beter (en ook die van hun:-)) om weer alleen verder te trekken. Het vliegtuig naar de jungle bleek kapot te zijn, dus heb ik ervoor gekozen naar Salar de Uyuni te gaan. (De grootste zoutvlakte ter wereld) Maandagavond de nachtbus, welke heel erg luxe was! Kon van mijn stoel bijna een bed maken en er was zelfs wifi! Onderweg stopten we ook nog even bij de meest gore wc die ik ooit van m'n leven heb gezien. Dit werd het begin van mijn wildplasavontuur. We kwamen eerder aan dan verwacht, om 5u. Gruwelijk balen want de toer begon pas om 10.30u. Dan maar een hostel voor een paar uur dacht ik samen met een Australisch stel. Maar helaas, een uur rondgelopen en overal aangebeld met m'n zware backpack op m'n rug, maar alles zat vol. Toen werden we ook nog eens omsingeld en achtervolgd door een stel grommende zwerfhonden. Dat was ff niet vet. Het leven van een backpacker gaat niet over rozen:-) Gelukkig was nog redelijk snel de eerste koffietent open en ben ik de tijd toch nog goed doorgekomen met een goed ontbijt en wat shoppen. Daarna kon de jeeptoer beginnen. Ik zat in de groep met 3 Japanners en een Peruviaans stel. Zij hadden wat poppetjes bij voor op de zoutvlaktes. Wat hebben we een lol gehad met foto's maken. En wat de zoutvlaktes betreft, weet niet hoe de hemel eruitziet, maar denk dat dit aardig in de buurt komt. Wauw! De dag ervoor had het heel veel geregend, maar door die laag water werd het net een spiegel! En ook nog eens heerlijk warm met je blote voeten! Dag 2 reden we in de woestijn en zagen we veel gekleurde rotsen, verschillende kleuren meren, eenden, picuna's, lama's, zeearenden en heel veel flamingo's. Mooi! Al op tijd in het hostel, waar we mooi wat konden kaarten tot etenstijd. Na het eten al snel naar bed, want de volgende dag hadden we al ontbijt om 4u. Helaas werd ik 's nachts doodziek wakker. Buikkrampen, diarree, bijna niet geslapen. En om 4.30u weer verder met de toer. (Wat uiteindelijk 5.45u werd omdat de autosloten niet meer opengingen en er een koevoet aan te pas moest komen) Ik had deze dag niet veel te missen. Toch nog wat mooie plaatjes kunnen schieten van de vele geisers en laguna verde. Vandaag reden we door vulkaanlandschap en zijn we ook nog gestopt bij thermaalbronnen. Na de toer ben ik gedropt in San Pedro, net over de grens in Chili. Hier waan ik me op dit moment in 30 graden en westernsferen. Mijn nieuwe kamergenoten hebben zich gister goed over zieke mij ontfermd. Heel lief! Nu weer wat opgeknapt! En ook al ben ik alleen, ook ik zal vandaag een romantische valentijnsdag hebben. Ga vanavond namelijk naar de zonsondergang bij de maanvallei (een gebied wat op het maanlandschap lijkt). Het is hier genieten, mijn blog typen vanuit een hangmat, lekker buiten eten.. Vanuit hier ga ik dinsdag de kust in Chili opzoeken en zo via de westkust van Peru terug naar Lima. Nog even een weekje zonvakantie!